Intellectueel en introspectief: Hamlet is diep doordacht en analyseert voortdurend situaties en overweegt filosofische vragen. Hij is ook een begaafd redenaar en een scherpe waarnemer van de menselijke natuur.
Melancholie en broedsel: Hamlet is vatbaar voor verdriet en wanhoop en blijft vaak stilstaan bij de donkere aspecten van het leven. Hij worstelt met gevoelens van existentiële angst en desillusie.
besluiteloos en passief: Terwijl Hamlet in staat is om actie te ondernemen, aarzelt hij vaak en vertragingen. Hij is verlamd door zijn eigen twijfels en angsten, wat leidt tot inactiviteit en lijden.
ambitieus en wraakzuchtig: Hamlet wordt gedreven door een sterk verlangen naar gerechtigheid en vergelding. Hij verlangt ernaar om de dood van zijn vader te wreken en de verantwoordelijken te straffen.
medelevend en empathisch: Ondanks zijn duisternis vertoont Hamlet echt mededogen voor anderen, met name Ophelia en zijn moeder. Hij kan gevoelig en begripvol zijn, maar deze kant van hem wordt vaak overschaduwd door zijn melancholische en wraakzuchtige aard.
Uiteindelijk is Hamlet een tragische figuur die de complexiteit van de menselijke natuur belichaamt. Hij is zowel briljant als gebrekkig, in staat tot grote liefde en diepe wanhoop. Hij is een personage dat eeuwenlang na zijn creatie blijft fascineren en uitdagen.