1. Inspiratieporno :Rolstoelgebruikers worden vaak afgeschilderd als inspirerende figuren die hun handicap overwinnen en geweldige dingen bereiken, vaak gepresenteerd op een overdreven sentimentele of sensationele manier. Dit kan het idee bestendigen dat rolstoelgebruikers worden gedefinieerd door hun handicap en uitzonderlijke omstandigheden, in plaats van als gewone individuen met dezelfde mogelijkheden en beperkingen als ieder ander.
2. Beklaagd en kwetsbaar :Rolstoelgebruikers worden vaak afgeschilderd als hulpeloos en hebben hulp nodig, wat medelijden of sympathie oproept. Dit beeld versterkt het idee dat rolstoelgebruikers niet in staat zijn voor zichzelf te zorgen en hun kracht, onafhankelijkheid en keuzevrijheid verwaarlozen.
3. Gebrek aan diversiteit :Rolstoelgebruikers in de media zijn overwegend blanke, mannelijke en valide acteurs die gehandicapte karakters spelen. Deze beperkte representatie sluit de grote diversiteit van rolstoelgebruikers uit in termen van ras, geslacht, leeftijd en andere aspecten, wat leidt tot een onnauwkeurig beeld van de rolstoelgebruikersgemeenschap.
4. Het cliché van een handicap overwinnen :In de media zijn verhalen vaak gericht op het overwinnen van handicaps als hoofdthema, wat impliceert dat de waarde van een persoon uitsluitend wordt bepaald door zijn vermogen om 'normale' dingen te doen, in plaats van door de erkenning van zijn unieke sterke punten en bijdragen. Dit benadrukt het valide perspectief als de norm en ondermijnt het idee van een handicap als een natuurlijk onderdeel van de menselijke diversiteit.
5. Supercrip-mythe :De supercrip-mythe portretteert rolstoelgebruikers als buitengewoon getalenteerde individuen die boven verwachting moeten excelleren om als waardig te worden beschouwd. Dit schept onrealistische normen en verwachtingen, wat erop wijst dat rolstoelgebruikers hun handicap moeten overcompenseren om gezien te worden als waardevolle leden van de samenleving.
6. Gebrek aan authentieke representatie :Rolstoelgebruikers worden vaak gespeeld door valide acteurs, wat leidt tot niet-authentieke portretten die stereotypen in stand houden en empathie belemmeren. Authentieke casting van gehandicapte acteurs is van cruciaal belang om barrières te slechten en een nauwkeurigere en diversere representatie mogelijk te maken.
Er worden pogingen ondernomen om deze stereotypen uit te dagen en een meer inclusieve en nauwkeurige weergave van rolstoelgebruikers in de media te bevorderen. Inclusiviteitsrijders, bepleit door acteurs met een handicap, vereisen dat film- en televisieproducties een bepaald aantal gehandicapte acteurs en adviseurs inhuren, waardoor een authentieke representatie wordt gegarandeerd en het onvermogen in de entertainmentindustrie wordt bestreden.