1. Openluchtpodia:
De meeste Elizabethaanse speelhuizen waren openluchtstructuren. Het Globe-theater, waar veel toneelstukken van Shakespeare in première gingen, was een rond houten bouwwerk met een grote open binnenplaats. Deze opstelling maakte natuurlijke verlichting mogelijk, wat cruciaal was in een tijdperk zonder elektrische verlichting.
2. Zitplaatsen met meerdere niveaus:
Speelhuizen hadden verschillende zitniveaus rondom het podium. De duurste zitplaatsen bevonden zich in de galerijen of 'herenkamers', die overdekte zitplaatsen en kussens boden. De middelste laag stond bekend als de 'gentleman's room' of 'twopenny rooms'. De goedkoopste stoelen bevonden zich op de binnenplaats, waar groundlings gedurende de hele voorstelling stonden.
3. Podiumconfiguratie:
Het podium zelf was een verhoogd platform dat zich uitstrekte tot in de tuin, aan drie kanten omgeven door het publiek. Het ontbrak aan uitgebreide decors en was sterk afhankelijk van rekwisieten, kostuums en acteervaardigheden om de gewenste sfeer te creëren.
4. Rieten dak:
De theaters waren vaak bedekt met een rieten dak, maar het midden van het podium bleef open naar de hemel, waardoor natuurlijk licht en ventilatie mogelijk was.
5. Minimaal landschap:
Landschappelijke elementen werden tot een minimum beperkt, omdat producties afhankelijk waren van de verbeeldingskracht en symboliek van het publiek om ze naar verschillende omgevingen te transporteren. Acteurs gebruikten gebaren en taal om emoties over te brengen en het verhaal over te brengen.
6. Publieksparticipatie:
Het publiek werd actief betrokken tijdens de optredens. Ze applaudisseerden, uitgejouwd en zelfs lastiggevallen met de acteurs, waardoor theater een zeer interactieve ervaring werd.
7. Divers publiek:
Theaters trokken een breed publiek, van rijke klanten in weelderige kledij tot gewone mensen en leerlingen. Speelhuizen werden smeltkroezen van de Elizabethaanse samenleving.
8. Volledig mannelijke cast:
In de tijd van Shakespeare mochten vrouwen niet op het podium optreden, dus werden alle rollen, zelfs vrouwelijke personages, gespeeld door mannelijke acteurs die bekend stonden als 'jongensacteurs'.
9. Beperkte middelen:
Theaters werkten met beperkte middelen, dus speciale effecten werden vaak bereikt door creatief gebruik van verlichting, geluidseffecten en kostuums.
10. Repertoiresysteem:
Acteursgezelschappen speelden vaak meerdere toneelstukken in repertoire, wat betekent dat er op afwisselende dagen verschillende toneelstukken werden opgevoerd om tegemoet te komen aan verschillende doelgroepen en smaken.
11. De vloek van de wereld:
Het Globe-theater werd twee keer door brand verwoest, één keer in 1613 en opnieuw in 1644, wat leidde tot de uiteindelijke sluiting door het puriteinse regime.
12. Invloed op modern theater:
Theatrale praktijken in de tijd van Shakespeare legden de basis voor de ontwikkeling van modern theater, en beïnvloedden acteer-, enscenerings- en publieksbetrokkenheidstechnieken.
Ondanks de beperkingen van hun tijd toonden Elizabethaanse theaters het opmerkelijke talent en de creativiteit van toneelschrijvers als Shakespeare, waardoor een levendige theaterscène ontstond die theaterbeoefenaars over de hele wereld blijft inspireren.