1. Ophangen:dit was de meest gebruikelijke executiemethode en werd gebruikt voor een breed scala aan misdaden, waaronder diefstal, verraad en moord. De veroordeelde persoon zou tot de dood aan een galg worden opgehangen.
2. Onthoofding:Onthoofding was voorbehouden aan misdaden die als bijzonder gruwelijk werden beschouwd, zoals verraad of moord op een hoge functionaris. De beul gebruikte een groot zwaard of een bijl om het hoofd van de veroordeelde af te snijden.
3. Verbranding op de brandstapel:deze executiemethode werd voornamelijk gebruikt voor misdaden die verband hielden met ketterij, hekserij of religieuze afwijkende meningen. De veroordeelde persoon zou aan een paal worden vastgebonden en levend verbrand.
4. Trekken en in vieren delen:Dit was een bijzonder brutale executiemethode en was gereserveerd voor hoogverraad. De veroordeelde persoon zou worden vastgebonden aan een houten frame, waar zijn ledematen door paarden of touwen uit elkaar zouden worden getrokken. Hun lichaam werd vervolgens in vieren gedeeld en op openbare plaatsen tentoongesteld als waarschuwing voor anderen.
5. Dooddrukken:bij deze executiemethode werden zware gewichten op de borst van de veroordeelde geplaatst totdat de dood plaatsvond. Het werd vaak gebruikt voor misdaden zoals het weigeren te pleiten voor een aanklacht of het zwijgen tijdens een proces.
Openbare executies werden vaak uitgevoerd op goed zichtbare locaties, zoals marktpleinen of openbare wegen, als afschrikmiddel en als waarschuwing voor anderen. De methoden zijn ontworpen om zo openbaar en gruwelijk mogelijk te zijn en een blijvende impact te hebben op de hoofden van de toeschouwers.