* Haar schuldgevoel en wroeging. Nadat Macbeth Duncan heeft vermoord, raakt Lady Macbeth steeds schuldiger. Ze begint visioenen te zien van de geest van Banquo, en ze kan niet slapen. In haar slaapwandelscène onthult ze haar diepe emotionele pijn en schuldgevoel door te zeggen:"Eruit, verdomde plek! Eruit, zeg ik!" Hieruit blijkt dat ze niet alleen een koelbloedige moordenaar is, maar ook in staat is spijt te voelen.
* Haar liefde voor Macbeth. Ondanks alles wat er gebeurt, houdt Lady Macbeth nog steeds van Macbeth. Ze is bereid alles te doen om hem te helpen zijn doelen te bereiken, zelfs als dat betekent dat hij vreselijke misdaden moet begaan. Dit laat zien dat ze Macbeth niet alleen voor haar eigen gewin gebruikt, maar dat ze oprecht om hem geeft.
* Haar inzinking. In de slotscène van het stuk wordt Lady Macbeth krankzinnig en sterft. Dit laat zien dat ze het gewicht van haar schuldgevoel en wroeging niet langer kan dragen. Haar dood is een tragisch einde voor een personage dat ooit zo sterk en ambitieus was.
Deze momenten laten zien dat Lady Macbeth niet simpelweg een eendimensionale slechterik is, maar dat ze een complex en veelzijdig personage is. Ze is in staat tot groot kwaad, maar ze is ook in staat tot grote liefde en wroeging.