1. Aristocratie en adel :De aristocratie en de adel waren belangrijke beschermheren van de kunsten tijdens de barokperiode. Ze gaven kunstenaars, architecten en muzikanten opdracht om hun paleizen, kastelen en landgoederen te versieren. Patroons als kardinaal Richelieu in Frankrijk, het Huis van de Medici in Florence en de Habsburgers in Oostenrijk stonden bekend om hun bescherming van de kunsten.
2. Royalty: Vorsten en royalty's speelden een cruciale rol als beschermheren en gebruikten de kunst als middel om macht, rijkdom en prestige te tonen. Koning Lodewijk XIV van Frankrijk wordt vaak de "Zonnekoning" genoemd vanwege zijn weelderige bescherming van de kunsten en zijn promotie van de Franse cultuur.
3. Religieuze instellingen: De kerk bleef in deze periode een belangrijke beschermheer van de kunst, gaf opdracht tot kunstwerken voor religieuze doeleinden en versierde kerken met barokke architectuur, schilderijen en beeldhouwwerken.
4. Rijke kooplieden en gilden: Door de opkomst van rijke koopmans- en ambachtsgilden konden deze individuen beschermheren van de kunst worden. Gilden gaven vaak opdracht tot werken om het prestige van hun beroep te vergroten en hun welvaart te demonstreren.
5. Particulieren: Welvarende individuen, kunstliefhebbers en verzamelaars kwamen naar voren als beschermheren en verwierven kunstwerken voor hun eigen plezier en persoonlijke collecties.
Het is belangrijk op te merken dat patronage tijdens de barokperiode niet alleen zorgde voor financiële steun voor kunstenaars, maar ook de ontwikkeling en stijl van artistieke productie beïnvloedde. De smaak en voorkeuren van de opdrachtgevers vormden de esthetische keuzes en artistieke trends die kenmerkend waren voor het baroktijdperk.