1. Artistieke explosie: De Harlem Renaissance was een periode van intense artistieke en intellectuele creativiteit. Het zag een bloei van Afro -Amerikaanse schrijvers, muzikanten, artiesten en artiesten die hun ervaringen, worstelingen en ambities door verschillende media uitten. Dit omvatte romanschrijvers als Langston Hughes en Zora Neale Hurston, jazzmuzikanten zoals Duke Ellington en Louis Armstrong, en visuele artiesten zoals Aaron Douglas en Jacob Lawrence.
2. Culturele identiteit en trots: De beweging was diep geworteld in de zoektocht naar zwarte identiteit en culturele bevestiging. Afro -Amerikanen in Harlem en daarbuiten vierden hun erfgoed, tradities en verschillende ervaringen, vaak inspiratie uit de Afrikaanse cultuur en folklore. Deze viering van zwartheid hielp racistische stereotypen uit te dagen en een gevoel van eigenwaarde en trots binnen de gemeenschap te bevorderen.
3. Sociaal en politiek activisme: Hoewel hij vooral was gericht op artistieke expressie, was de Harlem Renaissance verweven met de voortdurende strijd voor sociale en politieke gelijkheid voor Afro -Amerikanen. Veel kunstenaars gebruikten hun werk om het bewustzijn te vergroten over kwesties zoals Jim Crow -wetten, raciale segregatie en discriminatie. Dit artistieke activisme heeft bijgedragen aan de groeiende beweging van de burgerrechten en hielp bij het vormgeven van de publieke opinie over raciaal onrecht.