Waarom was het gezicht van de fantomen zo lelijk in het fantoom van de opera?

In de roman The Phantom of the Opera van Gaston Leroux wordt beschreven dat de Phantom een ​​misvormd gezicht heeft, met een groot, bolvormig voorhoofd, een verzonken neus en een liploze mond. De beschrijving van Leroux is opzettelijk vaag, waardoor de lezer zich de volledige gruwel van de verschijning van de Phantom kan voorstellen.

In verfilmingen van de roman wordt het gezicht van de Phantom vaak afgebeeld als misvormd door een ongeluk, zoals een brand. Dit is op niets uit de roman van Leroux gebaseerd, maar het biedt wel een visuele verklaring voor de misvorming van de Phantom.

Het lelijke gezicht van de Phantom is een symbool van zijn innerlijke lelijkheid. Hij is een gekwelde en gekwelde ziel, die door de samenleving is afgewezen. Zijn misvorming weerspiegelt zijn pijn en lijden.

Het gezicht van de Phantom herinnert ook aan de gevaren van ijdelheid. De Phantom was ooit een knappe man, maar hij werd ijdel en arrogant. Dit leidde tot zijn ondergang en uiteindelijk werd hij misvormd.