Brengt het gedicht 'rime' van de oude zeeman een gevoel van rechtvaardigheid over?

Ja, "The Rime of the Ancient Mariner" brengt een gevoel van rechtvaardigheid over. In het hele gedicht wordt de zeeman gestraft voor zijn misdaad:het doden van de albatros, en uiteindelijk leert hij van zijn fout en vindt hij verlossing. Het gedicht suggereert dat er een morele orde in het universum heerst en dat degenen die wandaden begaan uiteindelijk met de gevolgen zullen worden geconfronteerd.

Hier zijn enkele specifieke voorbeelden waarin het gedicht een gevoel van rechtvaardigheid overbrengt:

* De scheepsmaten van de zeeman steunen hem aanvankelijk bij het doden van de albatros, maar veranderen later van gedachten en geven hem de schuld van hun ongeluk. Dit suggereert dat de zeeman door zijn collega's verantwoordelijk wordt gehouden voor zijn daden.

* De zeeman wordt gedwongen jarenlang over de aarde te zwerven, niet in staat vrede of geluk te vinden. Dit is een direct gevolg van zijn misdaad en dient als straf voor zijn daden.

* De zeeman vindt uiteindelijk verlossing als hij de waterslangen kan zegenen en medeleven kan tonen met de wezens waar hij ooit bang voor was. Dit suggereert dat er een mogelijkheid bestaat voor vergeving en verlossing, zelfs voor de meest gruwelijke misdaden.

* Het gedicht eindigt met het feit dat de zeeman de absolutie krijgt en naar huis mag terugkeren. Dit suggereert dat de zeeman eindelijk gerechtigheid heeft gevonden en dat zijn straf ten einde is.

Over het geheel genomen brengt "The Rime of the Ancient Mariner" een gevoel van rechtvaardigheid over, aangezien de zeeman wordt gestraft voor zijn misdaad, leert van zijn fout en uiteindelijk verlossing vindt.