In het gedicht 'Woodman, Spare That Tree' beschrijft George Pope Morris een oude eik die op het punt staat door een houthakker te worden gekapt. De spreker vraagt de houthakker de boom te sparen, omdat deze een overblijfsel uit het verleden is en veel sentimentele waarde heeft. De boom herinnert de spreker aan zijn jeugd en aan gelukkige herinneringen aan het spelen onder de takken. Hij dringt er bij de houthakker op aan om na te denken over de schoonheid en de geschiedenis van de boom voordat hij hem omhakt.
Hier volgen enkele belangrijke details over het gedicht:
* Het gedicht is geschreven in jambische tetrameter, wat betekent dat elke regel uit vier jamben bestaat (onbeklemtoonde lettergrepen).
* Het heeft een regulier ABCB-rijmschema.
* Het gedicht maakt gebruik van levendige beelden en personificatie om een sterke emotionele impact te creëren.
* Het eindigt met een pleidooi voor het behoud van de boom, dat weerklank vindt in de zorgen over het milieu die in de 19e eeuw steeds prominenter werden.
De boodschap van het gedicht is eenvoudig en universeel: zelfs ondanks de vooruitgang is het belangrijk om ons natuurlijk erfgoed te beschermen en te behouden.