Het gedicht onderzoekt gevoelens van verlangen, verlies, spijt, veerkracht en uiteindelijk een mate van zelfinzicht en dankbaarheid die achteraf naar voren komen:een besef van hoe de ervaringen, zowel moeilijk als vreugdevol, de vrouw voor haar vormden en vormden. Door het hele verhaal heen vangen we een glimp op van dierbare vrienden, gemiste kansen, de complexiteit van familiebanden, onvervulde dromen en het verstrijken van levensfasen door middel van herinneringen, reflecties en onthullingen.
Naarmate het leven van de hoofdpersoon zich ontvouwt, heerst er een overheersend gevoel van worstelen met de kloof tussen verwachtingen en uitkomsten, van momenten die wegglippen, verbroken verbindingen en gemaakte of niet gerealiseerde keuzes, allemaal verweven in de structuur van haar bestaan.