Waarom deed Shakespeare het zoals hij het deed?

Shakespeare schreef zijn toneelstukken en sonnetten in de stijl en taal die gebruikelijk was tijdens het Elizabethaanse tijdperk. Het was niet zijn bedoeling om uniek te zijn of opzettelijk af te wijken van de conventies van zijn tijd. In plaats daarvan schreef hij voor een specifiek publiek en binnen een bepaalde culturele en historische context. Hier zijn enkele factoren die de schrijfstijl van Shakespeare hebben beïnvloed:

1. Invloed van voorgangers:Shakespeare was niet de eerste schrijver die blanco verzen (niet-rijmde jambische pentameter) gebruikte of humor, woordspelingen en poëtische middelen gebruikte. Hij bouwde voort op het werk van eerdere toneelschrijvers, zoals Christopher Marlowe en Thomas Kyd, die hielpen deze conventies tot stand te brengen.

2. Verwachtingen van het publiek:Theaterbezoekers waren in de tijd van Shakespeare gewend aan bepaalde elementen in toneelstukken, waaronder weelderige kostuums, grootse toespraken en momenten van fysieke komedie. Shakespeare kwam tegemoet aan deze verwachtingen om zijn publiek aan te spreken en succes te behalen.

3. Elizabethaans Engels:Shakespeare schreef in de Engelse taal van zijn tijd, die qua woordenschat, grammatica en uitspraak aanzienlijk verschilde van het moderne Engels. Het gebruik van archaïsche taal en onbekende uitdrukkingen weerspiegelt de taalkundige normen van het Elizabethaanse tijdperk.

4. Poëtische middelen:Shakespeare's uitgebreide gebruik van poëtische middelen, zoals metaforen, vergelijkingen, woordspelingen en alliteratie, was gebruikelijk in de Elizabethaanse literatuur en poëzie. Deze apparaten verhoogden de lyrische kwaliteit van zijn schrijven.

5. Sociale en politieke context:Shakespeare's geschriften werden beïnvloed door de sociale en politieke sfeer van het Elizabethaanse tijdperk. Zijn toneelstukken gingen vaak over thema's als macht, monarchie en maatschappelijke hiërarchie.

6. Theatrale beperkingen:Shakespeare's toneelstukken zijn geschreven om op het podium te worden opgevoerd, dus moesten ze praktisch zijn in termen van enscenering en haalbaar voor acteurs om te spelen. Dit beïnvloedde zijn taalkeuze en structuur.

Het is belangrijk om te erkennen dat de stijl en taal van Shakespeare in zijn tijd noch vernieuwend, noch uniek waren. Hij werkte binnen gevestigde conventies en verfijnde deze door zijn uitzonderlijke talent, literaire genialiteit en poëtische bekwaamheid. Zijn taalbeheersing en vermogen om complexe karakters en meeslepende verhalen te creëren onderscheiden hem, waardoor hij uiteindelijk een van de grootste schrijvers aller tijden is geworden.