Vanuit het perspectief van een soldaat in een oorlogsgebied is het gedicht geschreven in de ik-persoon. Dit gezichtspunt geeft lezers een direct inzicht in de ervaring van de spreker, waardoor ze het gewicht van de kogelvrije vesten kunnen voelen en de angst en paranoia van het zijn in een vijandige omgeving. De lezer wordt direct betrokken bij de actie en de emotionele toestand van de soldaat.
In het gedicht gebruikt Turner ook een verhalende stem van een derde persoon om een breder beeld van de situatie te geven. Het gebruik van de derde persoon is effectief bij het verschaffen van historische achtergrond en bij het beschrijven van de bredere context waarin de ervaringen van de soldaat plaatsvinden. Dit perspectief onthult zowel de fysieke als de psychologische tol die oorlog eist van soldaten en hun families.
Turner's gebruik van meerdere gezichtspunten stelt lezers in staat een dieper inzicht te krijgen in de complexiteit van oorlog en de strijd van de betrokkenen. De combinatie van de persoonlijke ervaringen van de soldaat en het perspectief van de verder weg gelegen waarnemer zorgt voor een completer beeld van de gevolgen van oorlog, waardoor de boodschap uiteindelijk effectiever en onvergetelijker wordt.