Hier is een overzicht van de betekenis van het gedicht:
Vers 1: Het gedicht begint met het plaatsen van de scène. De spreker beschrijft de eindeloosheid van de oceaan, de golven die voortdurend rollen als de hartslag van de aarde. De "blauwe vrouw" is een personificatie van de oceaan zelf, afgebeeld als een enorme en oude moederfiguur.
Koor: Het refrein introduceert het slaapliedje-aspect van het gedicht. Het portretteert de spreker als een individu dat troost en vrede zoekt in de aanwezigheid van de oceaan, zoals een kind troost vindt in de armen van zijn moeder. De oceaan wordt het ultieme slaapliedje, dat de spreker in een zalige slaap kan brengen.
Vers 2: In het tweede couplet beschrijft de spreker de weerspiegeling van de maan op het oceaanoppervlak als "zilverstof" en vergelijkt hij de golven met het ritme van een slaapliedje. De maan is in veel culturen een belangrijk symbool en vertegenwoordigt vaak vrouwelijkheid en moederschap, wat het thema van moederlijke troost in het gedicht versterkt.
Koor: Het refrein wordt herhaald en benadrukt het cyclische karakter van het slaapliedje van de oceaan en het vermogen ervan om een vredige slaap te brengen.
Brug: De brug van het gedicht introduceert het idee van de reis van de spreker door het leven. De regels "Ik draag de zee, de zee draagt mij, en ik zeil over tijd en afstand" suggereren een diepe verbinding tussen de spreker en de oceaan, en benadrukken het idee dat ze met elkaar verweven zijn in een harmonieuze dans.
Vers 3: In het laatste couplet richt de spreker zich rechtstreeks tot de oceaan, waarbij hij dankbaarheid en liefde uitdrukt voor zijn voortdurende aanwezigheid en geruststellende omhelzing. De omhelzing van de oceaan symboliseert de eeuwige steun en liefde die de spreker in de natuur vindt.
Refrein (herhalen): Het refrein wordt nogmaals herhaald, waardoor het gedicht wordt afgesloten en het slaapliedje-effect van de oceaan op de spreker verder wordt benadrukt.
"Sea Lullaby" is een prachtige viering van de rustgevende en verzorgende eigenschappen van de oceaan, waarbij parallellen worden getrokken tussen het comfort dat in de natuur te vinden is en de liefde en bescherming die een moeder biedt. Het duikt ook in het idee van persoonlijke reizen en het vinden van vrede te midden van de uitgestrektheid van tijd en afstand.