Zo verandert Marianne in de loop van het verhaal:
1.Initiële karaktereigenschappen:
- Marianne kenmerkt zich door haar vurige emoties en extreme gevoeligheid. Ze drukt zowel haar vreugde als haar verdriet snel en zonder terughoudendheid uit. Haar emoties houden haar vaak mee, waardoor ze minder praktisch is en vatbaarder voor romantische ideeën.
2. Vroege invloeden:
- Marianne wordt aanvankelijk sterk beïnvloed door haar oudere zus, Elinor, die de rede en bruikbaarheid vertegenwoordigt. Elinor fungeert vaak als een waarschuwende stem en adviseert Marianne haar emoties onder controle te houden en voorzichtig te handelen.
3. Invloed van Willoughby:
- Marianne's emoties zorgen ervoor dat ze hevig verliefd wordt op Willoughby, een charmante maar uiteindelijk onbetrouwbare man. Ze idealiseert hem en is blind voor zijn tekortkomingen vanwege haar sterke gevoelens. Deze verliefdheid benadrukt haar aanvankelijke gevoeligheid voor romantische illusies.
4. Hartzeer en lessen:
- Na Willoughby's plotselinge verlating en de daaropvolgende verloving met een andere vrouw ervaart Marianne intense emotionele pijn. Dit liefdesverdriet dwingt haar de realiteit onder ogen te zien, en ze begint te beseffen dat haar oordelen en emoties uit het verleden misschien niet altijd op gezond verstand zijn gebaseerd.
5. Groei en volwassenheid:
- Terwijl Marianne worstelt met haar verdriet, ondergaat ze een periode van reflectie en zelfonderzoek. Ze erkent het belang van het balanceren van emotie en rede, het leren van haar fouten en het accepteren dat er misschien meer praktische overwegingen zijn waarmee rekening moet worden gehouden.
6. Veranderd perspectief op liefde:
- Marianne's romantische idealen worden op de proef gesteld wanneer ze kolonel Brandon ontmoet, een gereserveerde en eervolle man. Door haar interacties met hem begint ze meer volwassen en stabiele relaties te waarderen, gebaseerd op wederzijds respect en begrip.
7. Verzoening en evenwicht:
- Tegen het einde van de roman bereikt Marianne een evenwicht tussen haar emoties en haar intellect. Ze verzoent zich met Willoughby en vindt uiteindelijk geluk in een geschikt huwelijk met kolonel Brandon.
Marianne's reis in de loop van de roman illustreert Austens verkenning van thema's als romantiek versus realisme, het belang van het vinden van een middenweg tussen emotie en rede, en de groei en volwassenheid die vaak voortkomen uit levenservaringen en lessen.