- De kracht en schoonheid van de zee: Reeves gebruikt levendige beelden en zintuiglijke taal om een gevoel te creëren van de uitgestrektheid en kracht van de zee.
- Het mysterie en gevaar van de zee: Het gedicht onderzoekt ook de gevaarlijkere kant van de zee, inclusief het potentieel om het leven te vernietigen en de associatie met de dood.
- De zee als bron van verwondering en inspiratie: Het gedicht eindigt met een toon van verwondering en ontzag voor de schoonheid en het mysterie van de zee.
Figuratief taalgebruik:
- Similes: "Als een wild beest"
- Metaforen: "De groene en glazige diepte"
- Personificatie: "De zee strekt haar lange armen uit"
Geluidsapparaten:
- Alliteratie: "De lange, lage golven"
- Assonantie: "De zee, de zee, de zee"
- Onomatopee: "De golven breken"