Stanza 1:
- De spreker beschrijft een bos als een "bladerboek" en benadrukt de stilte ervan.
- Hij erkent de aanwezigheid van een bijl in de buurt, wat duidt op een mogelijke verstoring van de serene omgeving.
Stanza 2:
- Het gedicht benadrukt het potentieel voor vernietiging van de bijl en vergelijkt deze met een 'slapende cobra'.
- De vorm van de bijl wordt gedetailleerd beschreven, waarbij de scherpe rand en de spanning die deze creëert worden benadrukt.
Stanza 3:
- De dichter gaat naar een groter perspectief en beschrijft het bos als een 'groene kathedraal'.
- Hij ziet de bijl als een instrument dat een gewelddadig einde kan maken aan het vredige bos.
Stanza 4:
- De spreker stelt zich het bos voor als een gigantisch hart dat bloed (sap) door zijn bloedvaten (takken) pompt.
- De bijl wordt afgeschilderd als een potentiële bedreiging voor dit levengevende systeem, met de macht om er abrupt een einde aan te maken.
Stanza 5:
- Het gedicht duikt in het concept van dualiteit en suggereert dat elke scheppings- of vernietigingsdaad een tweeledig karakter heeft.
- De spreker benadrukt dat zelfs als de bijl valt en de boom omhakt, er ook een nieuw zaadje ontstaat en de mogelijkheid voor nieuwe groei.
Stanza 6:
- De laatste regels van het gedicht herhalen het idee van dualiteit en de voortdurende cyclus van leven en dood in de natuur.
- De spreker stelt dat elke "val" (verwijzend naar de slag van de bijl) ook een soort "geboorte" is.
Over het geheel genomen onderzoekt "The Axe in Wood" de balans tussen creatie en vernietiging, waarbij de inherente spanning tussen de stilte en sereniteit van de natuur en het potentieel voor haar verstoring wordt benadrukt. Het suggereert dat er zelfs in destructieve daden een verborgen zaadje van nieuw leven en een steeds draaiende bestaanscyclus schuilt.