Hier zijn enkele belangrijke aspecten van de context van "Blessing":
1. Patriarchale samenleving: Het gedicht is geworteld in de context van een patriarchale samenleving, waar mannen macht en gezag over vrouwen hebben. Van vrouwen wordt verwacht dat ze onderdanig en gehoorzaam zijn, en hun rol beperkt zich vaak tot huishoudelijke taken en het krijgen van kinderen.
2. Objectificatie van vrouwen: Het gedicht benadrukt hoe vrouwenlichamen vaak worden gezien als objecten die door mannen moeten worden bewonderd, begeerd en gecontroleerd. De regels:"Ze zullen je prijzen met open mond / Ze zullen je gezicht en borsten zegenen", suggereren dat vrouwenlichamen in de eerste plaats worden gewaardeerd om hun fysieke eigenschappen en niet om hun innerlijke kwaliteiten of intellect.
3. Verlies van identiteit: Het gedicht onderzoekt het identiteitsverlies dat vrouwen kunnen ervaren in een patriarchale samenleving. De regel 'Je bent een kleivat/Om gevuld en geleegd te worden/Opnieuw en opnieuw' symboliseert hoe de identiteit van vrouwen vaak wordt bepaald door hun reproductieve functie in plaats van door hun eigen verlangens en ambities.
4. Verzet en keuzevrijheid: Ondanks de onderdrukkende aard van het patriarchale systeem zinspeelt het gedicht ook op de mogelijkheid van verzet en keuzevrijheid voor vrouwen. De regel 'Je zult nee zeggen' suggereert dat vrouwen de macht hebben om hun eigen wil te laten gelden en te weigeren zich aan de maatschappelijke verwachtingen te conformeren.
5. Zegen en ondermijning: De titel van het gedicht, 'Blessing', wordt ironisch genoeg gebruikt om het traditionele concept van zegeningen te ondermijnen. Het gedicht daagt het idee uit dat de lichamen en ervaringen van vrouwen uitsluitend gevierd en gezegend moeten worden vanwege hun reproductieve capaciteiten en dienstbaarheid aan mannen. In plaats daarvan biedt het een genuanceerder en krachtiger perspectief op het leven en de identiteit van vrouwen.
Over het geheel genomen is de context van ‘Blessing’ die van een patriarchale samenleving die de lichamen en identiteiten van vrouwen beperkt en controleert. Het gedicht bekritiseert deze onderdrukkende structuren en biedt tegelijkertijd een sprankje hoop op het verzet en de zelfbeschikking van vrouwen.