In de eerste strofe beschrijft de dichter de palmboom als 'de koning onder de bomen', waarbij hij de majestueuze aanwezigheid en dominantie in het landschap benadrukt. Hij gebruikt levendige beelden, waarbij hij de bladeren vergelijkt met ‘waaiers / van groene en gele vlammen’ en de stam met een ‘grote kolom van ivoor’. De toon van de dichter is er een van bewondering en ontzag terwijl hij de grootsheid en schoonheid van de boom erkent.
De tweede strofe neemt een meer introspectieve wending als de dichter nadenkt over zijn persoonlijke band met de palmboom. Hij herinnert zich hoe hij als kind in de boom klom, het ‘bovenste blad’ bereikte en zich ‘als een overwinnaar’ voelde. Deze herinneringen roepen een gevoel van nostalgie op en verlangen naar een eenvoudiger, zorgelozere tijd.
In de laatste strofe keert de dichter terug naar het huidige moment en erkent dat hij niet langer in de palmboom kan klimmen, maar nog steeds troost en inspiratie vindt in de aanwezigheid ervan. Hij beschrijft hoe de ‘gele vrucht’ van de boom ‘als sterren’ valt en vergelijkt de ‘gevederde top’ met een ‘fontein / van geel vuur’. De beelden in deze strofe zijn opnieuw levendig en dynamisch en vangen de essentie van de palmboom en de blijvende betekenis ervan voor de dichter op.
Over het geheel genomen is "The Yellow Palm" een viering van de schoonheid van de natuur en de persoonlijke band van de dichter met de natuurlijke wereld. Door zijn levendige beelden en doordachte reflecties brengt Williams een gevoel van verwondering en waardering over voor de eenvoudige maar diepgaande schoonheid van een enkele palmboom.