Sociaal onrecht:
Het gedicht benadrukt de erbarmelijke omstandigheden en uitbuiting waarmee landarbeiders, vooral migrantenarbeiders, worden geconfronteerd. Het vestigt de aandacht op hun slopende zwoegen en de ontberingen die ze moeten doorstaan om een karig inkomen te verdienen. Door middel van de levendige beelden en beschrijvingen van het fysieke uiterlijk en de arbeid van de man bekritiseert de dichter de sociale en economische systemen die armoede en ongelijkheid in stand houden.
Waardigheid van arbeid:
Markham benadrukt de inherente waardigheid en waarde van handenarbeid. Hij portretteert de man met de schoffel als symbool voor de kracht en veerkracht van de arbeidersklasse. Ondanks de barre omstandigheden blijft de man werken, wat de nobelheid en het belang van eerlijk werk onderstreept. Het gedicht moedigt de samenleving aan om de bijdragen van degenen die zich bezighouden met handarbeid te erkennen en respecteren.
Menselijk medeleven:
Het gedicht doet een beroep op het gevoel van medeleven en empathie van de lezer. Door een stem te geven aan het lot van de gemarginaliseerden en vergetenen, worden lezers ertoe aangezet na te denken over hun sociale verantwoordelijkheden en de noodzaak van collectieve actie om maatschappelijke problemen aan te pakken. Markham dringt er bij de samenleving op aan medeleven en begrip te tonen aan mensen in nood, en lezers uit te dagen om sociale onrechtvaardigheden het hoofd te bieden en te werken aan het creëren van een rechtvaardiger en rechtvaardiger wereld.
Milieubeheer:
In de laatste strofe van het gedicht uit Markham zijn bezorgdheid over de aantasting van het milieu als gevolg van menselijk handelen. Hij waarschuwt dat de meedogenloze uitbuiting van de aarde door de mensheid, zonder rekening te houden met toekomstige generaties, tot rampzalige gevolgen zal leiden. Via het beeld van de ‘zwoegende miljoenen’ smeekt de dichter de samenleving om rekening te houden met de langetermijneffecten van industrialisatie en niet-duurzame praktijken op het milieu.
Oproep tot actie:
"The Man With the Hoe" dient als een oproep tot actie en spoort lezers aan om sociale en milieukwesties rechtstreeks aan te pakken. Het daagt individuen uit om te werken aan sociale hervormingen, te pleiten voor de rechten van de gemarginaliseerden en duurzame praktijken te bevorderen. Markhams krachtige vers is bedoeld om sociale verandering te inspireren en lezers aan te moedigen agenten te zijn van positieve transformatie in de samenleving.
Het gedicht blijft bij de lezers resoneren als een aangrijpend commentaar op sociale rechtvaardigheid, menselijke waardigheid, compassie, rentmeesterschap voor het milieu en de noodzaak van collectieve actie om een meer humane en duurzame wereld op te bouwen.