Het centrale beeld van het gedicht is dat van een roos , die de schoonheid en vergankelijkheid van het leven vertegenwoordigt. Herrick vergelijkt de jeugd van vrouwen met de bloei van een roos, die snel verwelkt. Hij schrijft:
>Verzamel rozenknoppen terwijl je kunt,
De oude tijd vliegt nog steeds,
En deze zelfde bloem die vandaag lacht,
Morgen zal sterven.
De boodschap van het gedicht is dat vrouwen hun jeugd niet mogen verspillen met wachten op de perfecte echtgenoot. Ze moeten trouwen terwijl ze nog jong en mooi zijn, en ze moeten met volle teugen van hun leven genieten. Herrik schrijft:
>Wees dan niet terughoudend, maar gebruik je tijd,
En nu het nog mag, ga trouwen;
Omdat je maar één keer je beste tijd hebt verloren,
Je kunt voor altijd blijven vertoeven.
Het thema van het gedicht, de nutteloosheid van het uitstellen van het huwelijk, wordt versterkt door het gebruik van figuurlijke taal door de dichter. Herrick gebruikt metaforen, vergelijkingen en personificaties om een levendig beeld te schetsen van het verstrijken van de tijd en de onvermijdelijkheid van de dood. Het gedicht is ook geschreven in een levendig en boeiend ritme dat helpt de boodschap van de dichter over te brengen.
"To Virgins, to Make Much of Time" is een krachtig en ontroerend gedicht dat ons eraan herinnert dat het leven kort is en dat we onze tijd niet mogen verspillen. De boodschap van het gedicht is vandaag de dag nog net zo relevant als toen het voor het eerst werd geschreven, en het herinnert ons eraan dat we allemaal de tijd die we hebben moeten koesteren en er het beste van moeten maken.