1. De routine van Esperanza :Esperanza, de hoofdpersoon, wordt beschreven als een eenzame vrouw die in een rustige wijk in Buenos Aires woont. Haar dagen zijn routineus en rustig, en de telefoontjes van een verkeerd nummer worden het enige punt van opwinding en ontwrichting.
2. Terugkerende telefoongesprekken :Esperanza krijgt telefoontjes van een man die om "Mariana" vraagt en denkt dat hij haar woning heeft bereikt. Hoewel ze hem laat weten dat ze Esperanza is en dat hij het verkeerde nummer heeft, blijft de man bellen, verontschuldigend maar volhardend.
3. fantaseren over de beller :Terwijl de telefoontjes voortduren, begint Esperanza gevoelens te ontwikkelen voor de mysterieuze beller. Ze fantaseert over hem en creëert een denkbeeldig leven voor hem op basis van haar interpretatie van zijn stem en woorden.
4. Ingebeelde romantiek :Esperanza's verbeelding voedt haar verlangen naar de beller, en ze begint fantasie en realiteit te verwarren. Ze creëert uitgebreide scenario's waarin ze elkaar ontmoeten, waardoor een emotionele band ontstaat.
5. Miscommunicatie :Ondanks haar verlangen naar een relatie blijft hun communicatie beperkt tot deze foute telefoontjes. Miscommunicatie en misverstanden verdiepen hun band, omdat beide personages lijken te verlangen naar iets substantieels.
6. Openbaring en realiteit :Uiteindelijk wordt de waarheid achter de beller onthuld. Het blijkt dat de man inderdaad het verkeerde telefoonnummer heeft en niet iemand in het bijzonder probeert te bereiken. Het besef vernietigt Esperanza's illusies, waardoor ze een bitterzoet inzicht krijgt in de kloof tussen fantasie en realiteit.
In 'Esperanza Numero Equivocado' onderzoekt Cortazar de kracht van de verbeelding, de kwetsbaarheid van menselijke verbindingen en de manieren waarop eenzaamheid kan leiden tot intense emoties en verkeerde interpretaties. Het verhaal duikt in de complexiteit van het menselijk verlangen en hoe ons verlangen naar gezelschap soms de grenzen tussen realiteit en wensdenken kan doen vervagen.