De Grote Depressie was een ernstige wereldwijde economische depressie die in de jaren dertig in de Verenigde Staten begon. Het mondiale bruto binnenlands product (bbp) daalde tussen 1929 en 1932 met naar schatting 15%. Tijdens de Grote Recessie daalde het mondiale bbp tussen 2008 en 2009 met minder dan 1%.
De Grote Depressie was de langste, diepste en meest wijdverbreide depressie van de 20e eeuw. De gevolgen van de Grote Depressie werden door alle Amerikanen gevoeld, maar de armen en de arbeidersklasse werden het hardst getroffen. Miljoenen Amerikanen verloren hun baan, hun huizen en hun spaargeld. De Grote Depressie leidde ook tot een daling van het geboortecijfer, een toename van de misdaad en een toename van politiek extremisme.
De Grote Depressie had een diepgaande impact op de Verenigde Staten. Het veranderde de manier waarop Amerikanen over de economie, de overheid en zichzelf dachten. De Grote Depressie leidde ook tot de opkomst van de New Deal, een reeks programma’s die bedoeld waren om het land te helpen herstellen van de depressie.
De Grote Depressie wordt vaak gebruikt als symbool van economische tegenspoed. Het herinnert ons eraan dat zelfs de meest welvarende landen kwetsbaar kunnen zijn voor een economische ineenstorting. De Grote Depressie is ook een les in het belang van overheidsingrijpen in de economie. De New Deal hielp de Verenigde Staten uit de depressie te halen en bewees dat de regering een positieve rol in de economie kon spelen.