De autobiografie van Douglass is een krachtige aanklacht tegen de slavernij, waarin het fysieke en psychologische geweld tegen tot slaaf gemaakte mensen wordt blootgelegd, evenals de hypocrisie van een natie die beweerde te zijn gegrondvest op de principes van vrijheid en gelijkheid. Door zijn eigen ervaringen te delen, gaf Douglass uit de eerste hand een verslag van de verschrikkingen van de slavernij en daagde hij de heersende opvattingen van Afro-Amerikanen als minderwaardig en niet in staat tot vrijheid uit.
Om andere tot slaaf gemaakte mensen te inspireren en te empoweren
De autobiografie van Douglass diende als een bron van inspiratie en hoop voor tot slaaf gemaakte mensen, en demonstreerde de kracht van verzet en de mogelijkheid om vrijheid te bereiken. Door zijn verhaal te delen liet Douglass zien dat tot slaaf gemaakte mensen niet louter objecten of eigendommen waren, maar individuen met intelligentie, emoties en het vermogen tot veerkracht en zelfbeschikking. Zijn autobiografie bood een visie van bevrijding en voedde de groeiende beweging voor afschaffing.
Om bij te dragen aan de abolitionistische zaak
De autobiografie van Douglass speelde een belangrijke rol in de abolitionistische beweging en leverde overtuigend bewijs van de onmenselijkheid van de slavernij en de dringende noodzaak voor de uitroeiing ervan. Het boek werd veel gelezen door zowel abolitionisten als niet-abolitionisten, en hielp de publieke opinie vorm te geven en steun op te bouwen voor de abolitionistische zaak. De autobiografie van Douglass werd een krachtig instrument in de strijd voor vrijheid en gelijkheid.
Om zijn eigen identiteit en keuzevrijheid te vestigen
De autobiografie van Douglass was ook een persoonlijke reis van zelfontdekking en zelfdefinitie. Tijdens het schrijfproces beweerde Douglass zijn eigen identiteit en keuzevrijheid, waarmee hij de onmenselijke stereotypen die door de slavernij werden opgelegd, uitdaagde. Door zijn ervaringen en reflecties te delen, gaf Douglass niet alleen een historisch verslag van de slavernij, maar claimde hij ook zijn eigen plaats als auteur, intellectueel en leider.