In veel culturen is dans een integraal onderdeel van religieuze rituelen, ceremonies en vieringen. In het hindoeïsme wordt dans bijvoorbeeld als een heilige kunstvorm beschouwd en gebruikt om de goden en godinnen te aanbidden. In Afrikaanse culturen wordt dans vaak gebruikt om verhalen te vertellen, emoties over te brengen en culturele identiteit uit te drukken. In de westerse cultuur heeft dans een lange geschiedenis als podiumkunst en als vorm van sociaal vermaak.
De relatie tussen dans en cultuur is dynamisch en evolueert voortdurend. Naarmate samenlevingen veranderen, veranderen ook de dansvormen die daarmee geassocieerd worden. Er ontstaan nieuwe dansvormen, terwijl oudere vormen in de vergetelheid kunnen raken. De essentie van dans als vorm van menselijke expressie blijft echter hetzelfde, en dans blijft een cruciale rol spelen in culturen over de hele wereld.
Uiteindelijk is het antwoord op de vraag of dans de cultuur definieert of zichzelf beide. Dans kan worden gezien als een weerspiegeling van cultuur, maar is ook een krachtige kracht die op zijn beurt de cultuur kan vormgeven en beïnvloeden.