De Binoyugan-dans is ontstaan uit een oud ritueel uitgevoerd door de Mandaya-stam op de Filippijnen. Er wordt aangenomen dat de dans is gemaakt als een manier om de geesten van het bos en de bergen te eren en om hun bescherming te vragen. De dans werd ook uitgevoerd om speciale gelegenheden zoals bruiloften en festivals te vieren.
De Binoyugan-dans wordt doorgaans uitgevoerd door een groep vrouwen, hoewel mannen ook kunnen deelnemen. De dansers dragen kleurrijke kostuums en accessoires en gebruiken een verscheidenheid aan rekwisieten zoals zwaarden, schilden en bamboestokken. De dans wordt gekenmerkt door zijn complexe voetenwerk en ingewikkelde handbewegingen, die de bewegingen van de dieren en geesten van het bos nabootsen.
De Binoyugan-dans is een belangrijk onderdeel van het culturele erfgoed van de Mandaya-stam. Het is een mooie en levendige uitdrukking van hun overtuigingen en tradities, en het is een populaire attractie voor toeristen die de Filippijnen bezoeken.
Hier is een meer gedetailleerde tijdlijn van de geschiedenis van de Binoyugan-dans:
* Prekoloniale periode (vóór 1521) :De Binoyugan-dans zou zijn oorsprong hebben in de prekoloniale periode, toen de Mandaya-stam nog hun traditionele animistische religie beoefende. De dans werd uitgevoerd als een manier om de geesten van het bos en de bergen te eren en om hun bescherming te vragen.
* Spaanse koloniale periode (1521-1898) :Tijdens de Spaanse koloniale periode werd de Binoyugan-dans onderdrukt door de Spaanse autoriteiten, die het als een vorm van heidendom beschouwden. De dans werd echter nog steeds in het geheim uitgevoerd door de Mandaya-stam.
* Amerikaanse koloniale periode (1898-1946) :Tijdens de Amerikaanse koloniale periode werd de Binoyugan-dans nieuw leven ingeblazen en aangemoedigd door de Amerikaanse autoriteiten, die het zagen als een manier om de Filippijnse cultuur te promoten. De dans werd uitgevoerd op verschillende culturele evenementen en festivals en werd een populaire attractie voor toeristen.
* Postkoloniale periode (1946-heden) :Nadat de Filippijnen in 1946 onafhankelijk werden, werd de Binoyugan-dans nog steeds uitgevoerd als een manier om de Filipijnse cultuur en erfgoed te vieren. De dans wordt nu uitgevoerd op verschillende culturele evenementen en festivals, en wordt ook onderwezen op scholen en universiteiten.
De Binoyugan-dans is een belangrijk onderdeel van het culturele erfgoed van de Mandaya-stam en is een mooie en levendige uitdrukking van hun overtuigingen en tradities. De dans is een bewijs van de veerkracht van het Mandaya-volk, dat zijn cultuur heeft behouden ondanks eeuwen van kolonisatie en buitenlandse invloed.