Er wordt aangenomen dat het scherpe symbool (#) is ontstaan uit een combinatie van twee symbolen:de Griekse letter sigma (Σ) en de Latijnse letter b. De sigma werd in de middeleeuwse notatie gebruikt om een verhoogde noot aan te duiden, en de b werd gebruikt om een verlaagde noot aan te duiden. In de loop van de tijd zijn de twee symbolen samengevoegd tot het scherpe symbool dat we vandaag de dag gebruiken.
De term "scherp" wordt ook gebruikt om het geluid te beschrijven van een noot die een halve toon is verhoogd. Een scherpe noot wordt doorgaans als helderder en doordringender ervaren dan een natuurlijke noot, en wordt vaak gebruikt om een gevoel van spanning of opwinding in de muziek te creëren.