Schok:
De eerste reactie kan er een zijn van ongeloof en shock. Sommige passagiers dachten misschien dat het slechts een oefening of een ongeluk was en probeerden de situatie te rationaliseren. Naarmate de ernst van de situatie duidelijk werd, zou de paniek zich gaandeweg kunnen hebben verspreid.
Paniek en chaos:
Toen de reddingsboten werden neergelaten en vol begonnen te raken, zou er een gevoel van paniek en chaos op het schip zijn ontstaan. Terwijl ze worstelden om te overleven, zouden veel mensen wanhopig hebben geprobeerd een plekje op een reddingsboot te vinden, wat tot chaotische taferelen had geleid.
Wanhoop en angst:
Het gevoel van wanhoop zou overweldigend zijn geweest. Toen ze zagen hoe de reddingsboten met beperkte ruimte vertrokken en velen achterlieten, zou de angst om op het zinkende schip te stranden de passagiers in zijn greep hebben gehad. Sommigen hebben misschien een diep gevoel van onrechtvaardigheid gevoeld en zich afgevraagd waarom ze niet werden gered.
Hulpeloosheid en angst:
Er zou zich een diep gevoel van hulpeloosheid kunnen hebben genesteld, vooral bij degenen die geen plekje op een reddingsboot konden bemachtigen. Angst en angst over het onzekere lot van dierbaren die zich al in de reddingsboten bevonden of achtergelaten waren, zouden hun gedachten hebben verteerd.
Schuld en woede:
Er kan schuldgevoel zijn ontstaan omdat hij aan boord van een reddingsboot was gegaan terwijl anderen aan boord bleven. Er had ook woede kunnen ontstaan jegens degenen die van mening waren dat zij oneerlijke voorrang kregen.
Rouw en verdriet:
Getuigen van het zinken zouden individuen overboord hebben zien springen, worstelend en overspoeld door het ijskoude water. Het besef van het onvermijdelijke verlies van duizenden levens zou het diepe gevoel van verdriet en verdriet hebben vergroot.
Vastberadenheid en moed:
Ondanks de extreme situatie hebben sommige mensen aan boord wellicht innerlijke kracht en moed gevonden. Ze hadden ervoor kunnen kiezen anderen te helpen, de orde te handhaven en hoop te verspreiden te midden van hun wanhoop.
De ervaring van het zien vertrekken van de reddingsboten terwijl ze aan boord van de zinkende Titanic waren, zou een diep emotioneel litteken hebben achtergelaten bij degenen die nog leefden om het verhaal te vertellen. Het zou een mix zijn van traumatische emoties, variërend van verlammende angst tot momenten van veerkracht en mededogen, voor altijd in hun geheugen gegrift.