In het holst van de nacht hoorde ik de oproep
Het kwam van diep van binnen, het brak de muren
Ik kon me niet langer verstoppen, ik vond mijn stem
Ik hoorde het schreeuwen
Ik zal niet buigen, ik zal niet breken
Ik zal rechtop staan en mijn lot onder ogen zien
Ik zal niet bang zijn, ik zal niet vallen
Ik zal gehoord worden, ik zal gezien worden
Ik ben niet bang voor wat ze zullen zeggen
Ik ben niet bang voor wat ze zullen doen
Ik weet dat ik gelijk heb, ik weet dat ik waar ben
En ik zal nooit toegeven
Ik zal niet buigen, ik zal niet breken
Ik zal rechtop staan en mijn lot onder ogen zien
Ik zal niet bang zijn, ik zal niet vallen
Ik zal gehoord worden, ik zal gezien worden
Ik laat ze niet winnen, ik geef niet op
Ik zal vechten tot het einde, tot het bittere einde
Ik zal me nooit overgeven, ik zal nooit toegeven
Ik zal niet buigen, ik zal niet breken
Ik zal rechtop staan en mijn lot onder ogen zien
Ik zal niet bang zijn, ik zal niet vallen
Ik zal gehoord worden, ik zal gezien worden