1. Aankomst en toegang:
- Theaters openden doorgaans hun deuren rond 17.00 uur en het publiek arriveerde vroeg om goede zitplaatsen te bemachtigen.
- De ingangen waren vaak druk en chaotisch, met klanten die zich verdrongen om posities en kaartjescontroles.
- Het interieur van het theater was weelderig en weelderig, versierd met uitgebreide decoraties en kroonluchters.
2. Divers publiek:
- Het publiek bestond uit verschillende sociale klassen, van rijke aristocraten en kooplieden tot de arbeidersklasse.
- De zitopstellingen weerspiegelden sociale hiërarchieën:de hogere klasse bezette loges en balkons, terwijl de minder bevoorrechten in de put of galerijen zaten.
3. Entertainment vóór de show:
- Vóór het hoofdoptreden werd het publiek vermaakt door verschillende acts, waaronder muzikanten, acrobaten, jongleurs en zangers.
- Deze acts dienden om het publiek te vermaken tijdens het wachten tot de hoofdshow begon.
4. Het toneelstuk:
- Toneelstukken werden meestal in repertoire opgevoerd, met verschillende producties op afwisselende avonden.
- De genres van de toneelstukken varieerden van komedies tot tragedies, waarbij vooral Shakespeare-toneelstukken populair waren.
- De reacties van het publiek werden vaak vocaal uitgedrukt, met gejuich, applaus, gelach en zelfs gekibbel.
5. Pauzes en versnaperingen:
- Toneelstukken werden doorgaans in twee of meer bedrijven opgevoerd, met korte tussenpozen.
- Tijdens deze pauzes kon het publiek verfrissingen kopen bij verkopers die eten en drinken verkochten.
6. Sociale interacties:
- Het theater bood de mogelijkheid voor sociale interacties buiten de voorstelling zelf.
- Patroons kwamen vaak samen in de lobby's, loges en koffiehuizen naast het theater om het stuk te bespreken en een praatje te maken met vrienden en kennissen.
7. Gordijnoproep:
- Aan het einde van het stuk namen de acteurs een gordijnoproep, waar ze samen op het podium verschenen en een buiging maakten voor het publiek.
- Het publiek toonde zijn waardering door te klappen, te juichen en soms bloemen of hoeden op het podium te gooien.
8. Discussie na de show:
- Na het verlaten van het theater was het publiek vaak betrokken bij discussies over het stuk, de thema's en uitvoeringen.
- Koffiehuizen en openbare ruimtes werden plekken waar bezoekers hun theatrale discussies konden voortzetten.
9. Uitdagingen en doelgroepetiquette:
- Theaters kunnen rumoerig en onhandelbaar zijn, waarbij het publiek soms storend gedrag vertoont, zoals ruzie maken en met voorwerpen gooien.
- Speelhuizen implementeerden regels en etiquette om een meer ordelijke ervaring te garanderen, zoals het tot zwijgen brengen van luidruchtige klanten of het wegsturen van onhandelbare individuen.
Over het geheel genomen bood een typische theaterdag in de 18e en vroege 19e eeuw een veelzijdige ervaring die theatraal entertainment, sociale interacties en een gedeelde culturele ervaring combineerde voor publiek met verschillende achtergronden.