Vorm en structuur:
Gedurende deze periode waren de meeste theaters rond of rechthoekig van vorm en gemaakt van hout of andere tijdelijke materialen. Ze waren doorgaans vrij groot en boden plaats aan een groot publiek. Het waren openluchtstructuren met aan één uiteinde een verhoogd podium.
Zitplaatsen:
Er waren geen zitplaatsen zoals we die nu kennen. Het publiek stond voor het podium of zat, indien beschikbaar, op eenvoudige banken of krukjes. De beste zitplaatsen bevonden zich meestal aan de achterkant van het theater, het dichtst bij het podium.
Publiek:
Theaterbezoek was populair onder alle sociale klassen, inclusief edelen, kooplieden, ambachtslieden en zelfs de armen. Het bijwonen van toneelstukken was een vorm van amusement en een sociaal evenement voor mensen van alle achtergronden.
Toneel en landschap:
De podia waren relatief kaal en hadden weinig decors of uitgebreide decors. Achtergronden werden vaak geschilderd of gemaakt van eenvoudige stof. Rekwisieten en kostuums werden gebruikt om tijd, plaats en karakter aan te duiden.
Acteurs en uitvoering:
Acteurs waren in deze tijd uitsluitend mannelijk. Vrouwen mochten niet op het podium. Travestie was gebruikelijk, waarbij mannelijke acteurs vrouwelijke rollen speelden. Optredens bestonden doorgaans uit toneelstukken, die vaak historisch, mythologisch of komisch van aard waren.
Verlichting:
Theaters hadden geen elektrische verlichting, dus voorstellingen waren afhankelijk van natuurlijk daglicht. Optredens begonnen meestal in de middag om gebruik te maken van het beschikbare licht. In sommige gevallen kunnen kaarsen of andere vormen van kunstlicht zijn gebruikt voor speciale effecten of nachtelijke optredens.
Over het algemeen waren theaters tijdens het Elizabethaanse tijdperk behoorlijk verschillend van moderne theaters wat betreft hun structuur, zitplaatsen, toneelkunst en publiekservaring. Ze weerspiegelden de sociale, culturele en artistieke gevoeligheden van die tijd en legden de basis voor de ontwikkeling van het moderne theater zoals we dat nu kennen.