In het toneelstuk Romeo en Julia weet het publiek bijvoorbeeld dat Romeo en Julia allebei verliefd op elkaar zijn en dat hun families hun relatie nooit zullen goedkeuren. Deze kennis creëert een gevoel van dramatische ironie, terwijl het publiek ziet hoe de twee personages keuzes maken die uiteindelijk tot hun dood zullen leiden.
Dramatische ironie kan ook worden gebruikt om humor te creëren. In de film _The Princess Bride_ weet het publiek bijvoorbeeld dat het personage Fezzik een reus is, maar het personage Inigo niet. Dit leidt tot een reeks humoristische scènes, waarin Inigo Fezzik probeert te bevechten zonder te beseffen hoe groot hij is.
Dramatische ironie is een krachtig hulpmiddel dat kan worden gebruikt om een verscheidenheid aan effecten in dramatische werken te creëren. Het kan spanning, spanning en humor creëren, en het kan ook helpen de innerlijke gedachten en motivaties van de personages te onthullen.