1. Onverwachte gebeurtenissen :De tragedies van Shakespeare gaan vaak gepaard met een onverwachte wending van het lot of plotselinge gebeurtenissen die de keten van tragische gebeurtenissen in beweging zetten. In Romeo en Julia leidt de tragische vete tussen de families Montague en Capulet bijvoorbeeld tot een reeks ongelukkige gebeurtenissen, waaronder de dood van Tybalt en de verbanning van Romeo.
2. Toeval :Toevallige gebeurtenissen en toevallige ontmoetingen dragen vaak bij aan de tragische uitkomsten. In Hamlet zet de accidentele dood van Hamlet's vader, koning Hamlet, de reeks tragedies in gang die volgt, waaronder de waanzin van Hamlet en de dood van verschillende personages.
3. Miscommunicatie en misverstanden :Miscommunicatie en misverstanden zijn ook veel voorkomende elementen in Shakespeare-tragedies. Deze ontstaan vaak door toevallige ontmoetingen of verkeerde aannames. In Othello bijvoorbeeld leiden de sluwe manipulatie van Iago en de zoekgeraakte zakdoek van Desdemona tot de tragische misverstanden die uiteindelijk de ondergang van Othello veroorzaken.
4. Het lot en de profetie :Shakespeare introduceert soms een gevoel van een vooraf bepaalde bestemming of profetie, wat suggereert dat personages onderworpen zijn aan krachten die buiten hun macht liggen. In Macbeth voorspellen de profetieën van de drie heksen de machtsstijging van Macbeth en zijn uiteindelijke ondergang. Dit gevoel van het lot voegt een tragische dimensie toe aan het stuk en impliceert de beperkte keuzevrijheid van de personages bij het vormgeven van hun eigen lot.
5. Ironie en omkering van het fortuin :Shakespeare-tragedies maken vaak gebruik van dramatische ironie, waarbij de acties en bedoelingen van de personages op tragische wijze averechts werken als gevolg van toevallige gebeurtenissen. Deze omkering van het lot voegt ontroering toe aan de toneelstukken en benadrukt de onvoorspelbare aard van het leven. In King Lear ontketent Lear's beslissing om zijn koninkrijk onder zijn dochter te verdelen een reeks ironische wendingen, die tot zijn tragische ondergang leiden.
Door de rol van het toeval te benadrukken versterkt Shakespeare het gevoel van onzekerheid en onvoorspelbaarheid in zijn tragedies. Dit onderstreept de kwetsbaarheid van de mens en de kwetsbaarheid van zijn fortuin. Toevallige krachten worden onderdeel van het tragische samenspel tussen menselijke acties, emoties en externe omstandigheden, waardoor personages naar hun onverbiddelijke ondergang leiden.