Het enorme aantal slachtoffers bij de Slag bij Waterloo betekende dat het onmogelijk was om alle dode soldaten individueel te begraven. In plaats daarvan werden massagraven gegraven, en vaak werden de lichamen er eenvoudigweg in gegooid, zonder enige ceremonie of identificatie.
Gemeenschappelijke graven
In sommige gevallen werden soldaten die tot dezelfde eenheid of nationaliteit behoorden, waar mogelijk, samen begraven. Dit maakte een zekere mate van herkenning en herinnering voor de doden mogelijk.
Ongemarkeerde graven
Veel van de massagraven in Waterloo zijn nooit correct gemarkeerd of geïdentificeerd. Dit betekent dat de exacte locatie van veel van de gesneuvelde soldaten tot op de dag van vandaag onbekend is.
Blijft verspreid
Naast de massagraven bleven veel soldaten onbegraven op het slagveld. Hun overblijfselen werden vaak verspreid door aaseters, dieren en de elementen, waardoor het onmogelijk werd ze later te identificeren.
Symbolische graven
Bij gebrek aan behoorlijke begrafenissen of identificatie werden in Waterloo veel gedenktekens en monumenten opgericht om de gevallen soldaten te eren. Deze gedenktekens dienen als symbolische graven voor de soldaten die geen individuele begrafenis konden krijgen.