- Het Watergate-schandaal in de Verenigde Staten in de jaren zeventig, waarbij de regering van president Richard Nixon betrokken was bij de pogingen om haar betrokkenheid bij de inbraak in het hoofdkwartier van het Democratische Nationale Comité te verdoezelen.
- De Profumo-affaire in Groot-Brittannië begin jaren zestig, waarbij minister van Oorlog John Profumo aftrad vanwege zijn relatie met een callgirl die connecties had met een inlichtingenofficier van de Sovjet-marine.
- Het Tangentopoli-schandaal in Italië in de jaren negentig, waarbij sprake was van corruptie op hoog niveau en smeergeld dat door bedrijven aan politici en functionarissen werd betaald.
- Het Enron-schandaal in de Verenigde Staten begin jaren 2000, met boekhoudfraude en manipulatie die leidde tot de ineenstorting van het energiebedrijf Enron en het daaropvolgende faillissement van zijn accountantskantoor Arthur Andersen.
- Het cash-for-honours-schandaal in Groot-Brittannië in de jaren negentig en het begin van de jaren 2000, met beschuldigingen dat politieke partijen nominaties voor zetels in het House of Lords verkochten in ruil voor donaties.
- De Braziliaanse corruptieschandalen uit de jaren 2010, waarbij sprake was van een uitgebreid netwerk van steekpenningen en smeergeld betaald door bouwbedrijven en andere bedrijven aan politici en functionarissen, wat leidde tot de afzetting van president Dilma Rousseff.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden, en er zijn door de jaren heen talloze andere politieke schandalen geweest. Schandalen kunnen aanzienlijke politieke gevolgen hebben, waaronder het aftreden van ambtenaren, verlies van vertrouwen bij het publiek en veranderingen in de wetgeving of het overheidsbeleid.