In het Griekse drama speelde het refrein een belangrijke rol in de structuur en het vertellen van het stuk. Het koor fungeerde als commentator, gaf inzicht in de actie, bracht de reacties van de gemeenschap tot uitdrukking en bood morele begeleiding. In moderne toneelstukken en films wordt het concept van een refrein meestal niet gebruikt, en ligt de nadruk op individuele karakters en hun ontwikkeling.
2. Beperkt spektakel en realisme
Griekse drama's werden doorgaans opgevoerd in amfitheaters in de open lucht met minimale decors en rekwisieten. De nadruk lag op de tekst, het acteren en de kracht van taal. Uitgebreide speciale effecten, visuele spektakels en gedetailleerde realistische decors, zoals te zien in moderne films en toneelstukken, waren niet gebruikelijk.
3. Gebruik van maskers
In het Griekse theater droegen acteurs maskers om verschillende karakters uit te beelden. Maskers maakten snelle wisselingen tussen rollen mogelijk en hielpen emoties effectief over te brengen. Acteurs waren sterk afhankelijk van hun stemmen, lichaamstaal en bewegingen om zichzelf te uiten, omdat hun gezichtsuitdrukkingen verborgen waren. Tegenwoordig treden acteurs meestal op zonder maskers, waardoor een breder scala aan gezichtsuitdrukkingen mogelijk is en de karakterisering wordt verbeterd.
4. Tragische thema's en morele lessen
Grieks drama ging vaak over serieuze en tragische thema's, zoals het lot, menselijk lijden en de gevolgen van iemands daden. Deze toneelstukken waren vaak bedoeld om emoties van medelijden en angst bij het publiek op te roepen, wat leidde tot een staat van catharsis (emotionele bevrijding). Hoewel moderne films en toneelstukken ook serieuze onderwerpen kunnen behandelen, is het scala aan thema's diverser en staan morele lessen niet altijd centraal.
5. Directe betrokkenheid van het publiek
Griekse drama's werden voor een groot publiek opgevoerd in gemeenschappelijke ruimtes zoals amfitheaters, waardoor een meeslepende en collectieve kijkervaring ontstond. De toneelstukken richtten zich vaak rechtstreeks tot het publiek met monologen, en het refrein fungeerde als brug tussen de acteurs en de espectadores, waardoor een gedeelde emotionele reactie mogelijk werd gemaakt. Moderne films en toneelstukken daarentegen hebben de neiging om een scheiding te creëren tussen het publiek en de artiesten, waarbij toeschouwers passief de gebeurtenissen op het podium of op het scherm observeren.
6. Invloed van religie en mythologie
Veel oude Griekse toneelstukken lieten zich inspireren door religieuze en mythologische thema's. Personages en verhalen uit mythen en legendes kwamen vaak aan bod, en de goden speelden een belangrijke rol bij het vormgeven van de plot. Hoewel religieuze thema's tegenwoordig in het moderne drama kunnen worden onderzocht, zijn ze niet zo centraal of alomtegenwoordig als in Griekse toneelstukken.
7. Beperkte rol van vrouwen
In Griekse drama's hadden vrouwen een beperkte rol en werden ze vaak afgeschilderd als ondergeschikt aan mannen. Vrouwelijke karakters werden vaak gedefinieerd door hun relaties met mannelijke karakters, zoals moeders, vrouwen of dochters. In hedendaagse films en toneelstukken hebben vrouwen prominentere en complexere rollen gekregen, en is hun vertegenwoordiging diverser en genuanceerder geworden.
8. Muzikale elementen
Muziek speelde een belangrijke rol in het Griekse theater, met uitvoeringen die vaak begeleid werden door instrumentalisten en zangers. De dialoog werd vaak geleverd door middel van gezongen verzen, wat de emotionele impact van het stuk versterkte. Tegenwoordig wordt muziek nog steeds gebruikt in theater en films, maar het is niet zo'n integraal onderdeel van het vertellen van verhalen als in het oude Griekse drama.
9. Theaterconventies
Griekse drama's hielden zich aan specifieke conventies, waaronder het gebruik van gestileerde bewegingen en gebaren om emoties en betekenissen over te brengen. Acteurs moesten een uitgebreide training ondergaan om deze conventies onder de knie te krijgen, die verschilden van de acteertechnieken die in hedendaagse voorstellingen werden gebruikt.
10. Sociale en politieke relevantie
Sommige Griekse drama's gingen over hedendaagse sociale en politieke kwesties van die tijd en boden commentaar en kritiek op de samenleving. Hoewel moderne films en toneelstukken zich ook kunnen bezighouden met sociale en politieke thema's, kunnen de aard en reikwijdte van deze engagementen verschillen van die in het oude Griekse drama.