In drama is een stimulus alles wat een reactie van een personage uitlokt. Het kan een gebeurtenis zijn, een stukje dialoog, een beweging of zelfs een object. De toneelschrijver gebruikt stimuli om conflicten en spanning te creëren en om de acties van de personages te motiveren. In het toneelstuk 'Romeo en Julia' is de vete tussen de twee families bijvoorbeeld een stimulans die tot een tragisch einde leidt. In het toneelstuk 'A Doll's House' is Nora's ontdekking dat haar man haar handtekening heeft vervalst een stimulans die haar ertoe brengt hem te verlaten.
Stimuli kunnen ook worden gebruikt om de innerlijke gedachten en gevoelens van de personages te onthullen. In het toneelstuk 'The Glass Menagerie' is Amanda's obsessie met het succes van haar kinderen een stimulans die haar eigen onzekerheden en angsten onthult. In het toneelstuk 'Death of a Salesman' vormen Willy's flashbacks naar zijn verleden een stimulans die de oorzaak van zijn falen als verkoper onthult.
Effectief gebruik van stimuli is essentieel voor het creëren van een dynamisch en boeiend drama. Door prikkels zorgvuldig te kiezen en te plaatsen, kan de toneelschrijver een achtbaan van emoties bij het publiek creëren en hen tot het einde op het puntje van hun stoel houden.