* "Wanneer hij zal sterven,
Neem hem en knip hem uit in kleine sterretjes,
En hij zal het aangezicht van de hemel zo mooi maken
Dat de hele wereld verliefd zal zijn op de nacht
En aanbid de felle zon niet." (Romeo, Act III, Scene II)
Deze metafoor vergelijkt Romeo's schoonheid met de sterren, wat suggereert dat hij zo mooi is dat hij de nachtelijke hemel mooier zou kunnen maken dan de dag.
* "Maar zacht, welk licht breekt er door dat raam?
Het is het oosten en Julia is de zon." (Romeo, Act II, Scene II)
Deze metafoor vergelijkt Julia met de zon, wat suggereert dat zij de bron van licht en schoonheid is in Romeo's wereld.
* "O Romeo, Romeo, waarom ben jij Romeo?
Verloochen uw vader en weiger uw naam;
Of, als je dat niet wilt, wees dan slechts mijn liefde gezworen,
En ik zal niet langer een Capulet zijn." (Juliet, Act II, Scene II)
Deze metafoor vergelijkt Julia's liefde voor Romeo met een ontkenning van haar eigen identiteit, wat suggereert dat ze bereid is alles voor hem op te geven.
* "Deze gewelddadige geneugten hebben gewelddadige doeleinden,
En in hun triomf sterven, als vuur en poeder,
Die, terwijl ze kussen, consumeren." (Romeo, Act II, Scene VI)
Deze metafoor vergelijkt de liefde tussen Romeo en Julia met een kus die hen beiden verteert, wat suggereert dat hun liefde uiteindelijk destructief is.
* "Mijn overvloed is zo grenzeloos als de zee,
Mijn liefde zo diep; hoe meer ik je geef,
Hoe meer ik heb, want beide zijn oneindig." (Juliet, Act II, Scene II)
Deze metafoor vergelijkt Julia's liefde voor Romeo met de zee, wat suggereert dat deze diep en onuitputtelijk is.