Waarom is Antigone zo tragisch?

Antigone is een tragische figuur omdat ze gevangen zit in een conflict tussen twee even geldige morele imperatieven. Aan de ene kant voelt ze de plicht om de wetten van de goden te gehoorzamen en haar broer Polynices te begraven, die door de staat tot verrader is verklaard. Aan de andere kant weet ze dat als ze de bevelen van de staat negeert, ze zwaar zal worden gestraft, mogelijk zelfs met de dood.

De tragedie van Antigone is dat zij er uiteindelijk niet in slaagt dit conflict op te lossen. Ze kiest ervoor haar broer te begraven, maar daarmee bezegelt ze haar eigen lot. Haar dood is zonde, omdat het voorkomen had kunnen worden als ze een compromis had kunnen vinden tussen haar twee verplichtingen.

De tragedie van Antigone is ook een weerspiegeling van het grotere conflict tussen het individu en de staat. In elke samenleving bestaat er een spanning tussen de rechten van het individu en de macht van de staat. Het verhaal van Antigone laat ons zien hoe deze spanning tot een tragedie kan leiden.

Antigone is ook tragisch omdat ze zich bewust is van de gevolgen van haar daden, maar er toch voor kiest om in actie te komen. Ze weet dat Creon haar zal straffen als ze zijn bevel negeert, maar ze begraaft nog steeds haar broer. Dit laat zien dat Antigone niet simpelweg het slachtoffer is van het lot; ze is ook een actieve factor in haar eigen tragedie.

Ten slotte is Antigone tragisch omdat haar dood zinloos is. Ze bereikt niets door Creon te trotseren; Sterker nog, ze maakt de zaken alleen maar erger. Haar dood is zonde, omdat het voorkomen had kunnen worden als ze bereid was een compromis te sluiten.