1. Gemakkelijk te beïnvloeden en te manipuleren: De menigte wordt afgeschilderd als iemand die gemakkelijk wordt beïnvloed door bekwame welsprekendheid en emotionele oproepen. Dit wordt geïllustreerd wanneer de toespraak van Marcus Antonius op de begrafenis van Ceasar de menigte in vuur en vlam zet, waardoor hun aanvankelijke gunst jegens Brutus en Cassius verandert in woede tegen de samenzweerders.
2. Vluchtig en onvoorspelbaar: De menigte wordt afgeschilderd als vluchtig en onvoorspelbaar, in staat tot plotselinge verschuivingen in emoties en loyaliteit. Dit wordt gezien wanneer dezelfde menigte die Ceasar aanvankelijk verwelkomde en eerde, zich later tegen hem keert en voor zijn dood zingt nadat ze zijn gemanipuleerd door Cassius en Brutus.
3. Invloed op politieke beslissingen: De reacties en meningen van de menigte hebben een diepgaande invloed op de politieke beslissingen van de leiders. Het losbandige gedrag van de menigte na de dood van Caesar dwingt de samenzweerders bijvoorbeeld Rome te ontvluchten en elders hun toevlucht te zoeken.
4. Symbool van sociale onrust: De menigte vertegenwoordigt de ontevredenheid, frustraties en verlangens naar verandering van het grote publiek. Hun aanwezigheid benadrukt de onderliggende sociale spanningen en politieke instabiliteit binnen de Romeinse samenleving.
5. Bron van dramatische spanning: De acties van de menigte creëren dramatische spanning en spanning, wat een element van onzekerheid aan het stuk toevoegt. Hun onvoorspelbare gedrag zorgt ervoor dat het publiek niet zeker weet hoe de gebeurtenissen zich zullen ontvouwen en draagt bij aan het tragische karakter van het verhaal.