1. Manipulatie en vleierij: Macbeth maakt misbruik van de loyaliteit en bewondering van de twee moordenaars voor hem. Hij prijst hun moed en overtuigt hen ervan dat het doden van Duncan noodzakelijk is voor zowel zijn als hun ambities.
2. Doe een beroep op hebzucht: Macbeth biedt de moordenaars beloningen en belooft toekomstige promotie. Hij speelt in op hun verlangens naar materieel gewin en status.
3. Schuldgevoelens: Macbeth manipuleert hun gevoel van eer en loyaliteit door te suggereren dat ze lafaards zouden zijn en zijn vertrouwen onwaardig zouden zijn als ze zouden weigeren de daad uit te voeren.
4. Emotionele kwetsbaarheden uitbuiten: Macbeth profiteert van de kwetsbaarheid en innerlijke duisternis van de moordenaars. Hij maakt gebruik van hun haat en bereidheid om gewelddadige daden te plegen onder de oppervlakte.
Moord op Banquo:
1. Misleiding en valse informatie: Macbeth bedriegt de moordenaars door hen te laten geloven dat Banquo en Fleance een gevaar vormen voor hun eigen leven en families.
2. Valse beloften: Macbeth biedt de moordenaars extra beloningen en garandeert hun voortdurende gunst en vertrouwen als ze zijn plan uitvoeren.
3. Spelen op angst: Macbeth wekt angst bij de moordenaars door hen ervan te overtuigen dat Banquo's profetieën tot hun ondergang zouden kunnen leiden, tenzij hij en Fleance worden geëlimineerd.
4. Een beroep doen op hun plichtsbesef: Macbeth presenteert de moord op Banquo als een dienst aan het koninkrijk en als een kans om een verrader uit te schakelen die de stabiliteit van het rijk bedreigt.