1. Doodstraf:De doodstraf, ook bekend als de doodstraf, omvatte de executie van veroordeelde criminelen als een vorm van vergelding en afschrikking. De executiemethoden varieerden per cultuur, waaronder onthoofding, ophanging, steniging, elektrocutie en dodelijke injectie.
2. Gevangenisstraf:Gevangenisstraf is een vorm van straf waarbij personen gedurende een bepaalde periode in een gevangenis, gevangenis of penitentiaire inrichting worden opgesloten. Deze methode is erop gericht overtreders zowel te straffen als te rehabiliteren, door hen toegang te bieden tot onderwijs, beroepsopleiding en adviesprogramma's.
3. Lijfstraf:Lijfstraf verwijst naar het toebrengen van fysieke pijn aan een veroordeelde persoon als strafmiddel. Hierbij kan gedacht worden aan geseling, zweepslagen of andere vormen van lichamelijk letsel. Hoewel lijfstraffen in sommige regio's nog steeds worden toegepast, worden lijfstraffen nu grotendeels beschouwd als een schending van de mensenrechten.
4. Verbanning of ballingschap:Verbanning houdt in dat een crimineel met geweld uit zijn thuisgebied wordt verwijderd en zijn terugkeer wordt verboden. Dit werd vaak gebruikt om personen te straffen die een bedreiging vormden voor de samenleving of die ernstige misdaden begingen.
5. Boetes en restitutie:Boetes, ook wel geldboetes genoemd, werden aan criminelen opgelegd als een vorm van compensatie voor hun daden. Restitutie daarentegen vereiste dat criminelen de schade die zij hadden veroorzaakt, goedmaken, zoals het betalen van schadevergoeding aan de slachtoffers of hun families.
6. Openbare vernedering:Openbare vernedering was in historische tijden een veel voorkomende vorm van bestraffing, vooral voor kleine vergrijpen. Dit kan inhouden dat de crimineel door de stad moet paraderen, hem in aandelen of schandpalen moet plaatsen, of hem moet onderwerpen aan andere vormen van publieke spot.
7. Verminking:Verminking, waarbij lichaamsdelen werden verwijderd of gewijzigd, werd gebruikt als straf om criminelen te misvormen en hen als ongewenst of onbetrouwbaar te bestempelen. Praktijken zoals het afsnijden van oren, neuzen of ledematen waren in het verleden wijdverbreid.
Het is belangrijk op te merken dat de toepassing en de ernst van deze straffen in de loop van de tijd aanzienlijke veranderingen hebben ondergaan. Met de evolutie van maatschappelijke waarden en het begrip van de mensenrechten worden veel van de bovengenoemde methoden niet langer als humaan of aanvaardbaar beschouwd, wat leidt tot de adoptie van meer progressieve en rehabiliterende benaderingen van strafrechtelijke bestraffing.