1. Blanche vs. Stanley: Dit is het centrale conflict van het stuk. Het is een botsing van twee tegengestelde werelden:
* Blanche: Een vervagende zuidelijke Belle die zich vastklampt aan haar vroegere glorie en illusies, vertegenwoordigt ze goedheid, verfijning en de fragiele schoonheid van een vervlogen tijdperk. Ze is ook diep fragiel, wanhopig en achtervolgd door haar fouten uit het verleden.
* Stanley: Een arbeidersklasse man, hij belichaamt rauwe mannelijkheid, lichamelijkheid en de onverbloemde realiteit van het stadsleven. Hij is praktisch, agressief en intolerant voor zwakte.
Hun conflict wordt gevoed door:
* klassenverschillen: De aristocratische achtergrond van Blanche botst met Stanley's wortels in de arbeidersklasse.
* Seksuele spanning: Stanley wordt aangetrokken door de schoonheid en kwetsbaarheid van Blanche, maar wordt ook bedreigd door haar kwetsbaarheid en morele superioriteit. Blanche wordt aangetrokken tot Stanley's primaire mannelijkheid, maar vindt hem uiteindelijk brutaal en ongevoelig.
* Concurrerende waarden: Blanche vertegenwoordigt een vervagende manier van leven, vasthouden aan illusies en een gevoel van romantiek. Stanley vertegenwoordigt de harde realiteit van de moderne wereld en omarmt praktisch en overleving.
2. Blanche vs. reality: Dit is een intern conflict, omdat Blanche worstelt om de harde realiteit van haar huidige situatie aan te kunnen. Ze probeert aan haar verleden te ontsnappen door verhalen te fabriceren en zich vast te houden aan illusies, maar uiteindelijk brokkelt haar zorgvuldig geconstrueerde gevel af onder het gewicht van haar angsten en haar onvermogen om de waarheid te accepteren.
3. Stanley vs. The American Dream: Hoewel niet expliciet gezegd, vertegenwoordigt Stanley de strijd van de arbeidersklasse om de Amerikaanse droom te verwezenlijken. Zijn constante streven naar materiële winst en zijn wrok van Blanche's "chique" manieren kan worden gezien als een commentaar op de economische en sociale realiteit van het naoorlogse Amerika.
4. Stella vs. haar loyaliteit: Gevangen tussen haar man Stanley en haar zus Blanche, wordt Stella gedwongen te kiezen tussen loyaliteit en haar eigen geluk. Dit conflict weerspiegelt de maatschappelijke druk waar vrouwen in de jaren veertig voor stonden, waar ze vaak van hen werden verwacht dat ze hun families op de eerste plaats zouden zetten, zelfs ten koste van hun eigen verlangens.
5. Het bredere thema van het stuk van verval en desillusie: Het hele spel is doordrenkt van een gevoel van achteruitgang, met de personages die worden geconfronteerd met de erosie van hun dromen, het vervagen van hun verleden en de harde realiteiten van hun heden. Dit creëert een gevoel van conflict tussen het verlangen naar schoonheid en de acceptatie van de harde realiteit van het leven.
Deze conflicten verweven met elkaar en escaleren gedurende het hele stuk, met als hoogtepunt een tragische climax waar blanche wordt ontdaan van haar resterende illusies en uiteindelijk gek wordt verklaard. Het stuk onderzoekt uiteindelijk de complexiteit van de menselijke natuur, de botsing van sociale klassen en de blijvende strijd tussen dromen en realiteit.