Parallelle thema's: Het Hamlet-subplot en het hoofdperceel waarbij Hamlet zelf betrokken is, delen parallelle thema's van wraak, verraad en morele corruptie. Dit parallellisme versterkt de verkenning van deze thema's in het stuk en voegt diepte toe aan het algehele verhaal.
Contrasterende karakters: Hamlet en prins Edward, de vrijer van Ophelia, zorgen voor een contrast in karakters. Hamlet is contemplatief, aarzelend en terughoudend om te handelen, terwijl Edward besluitvaardiger is en het heft in eigen handen neemt. Dit contrast benadrukt de interne strijd van Hamlet en onderstreept zijn unieke karaktereigenschappen.
Ophelia's tragische boog: De romance tussen Hamlet en Ophelia draagt bij aan de tragische boog van Ophelia. Haar toewijding aan Hamlet en de manipulatie die ze ervaart van haar broer, Laertes, en vader, Polonius, leiden tot haar mentale kwetsbaarheid en uiteindelijk tot waanzin. Het subplot voegt een dimensie toe aan het karakter van Ophelia en versterkt de tragedie van haar lot.
Dramatische spanning: Het subplot zorgt voor extra spanning en dramatische spanning. Het publiek volgt zowel de hoofdverhaallijn als het Hamlet-subplot, waardoor de complexiteit van het verhaal toeneemt en de emotionele impact van cruciale momenten wordt versterkt.
Politieke intriges: De romantiek dient als een subplot dat politieke intriges in het stuk verweeft. Het besluit van Claudius en Gertrude om Ophelia aan Edward te koppelen, maakt deel uit van hun inspanningen om de controle te behouden en eventuele afwijkende meningen het zwijgen op te leggen.
Bovendien verdiept de toevoeging van subplot en romantiek de karakterafbeeldingen, ontwikkelt het thematische subplots die de verhaallijn verrijken, en houdt het de interesse en emotionele investering van de kijkers gedurende het hele stuk vast.