Zoals Mercutio koningin Mab beschrijft, associeert hij haar met dromen en fantasieën, waarbij hij stelt dat ze 'nacht na nacht galoppeert / door de hersenen van geliefden'. Deze beeldtaal suggereert dat liefde voornamelijk bestaat in het rijk van de verbeelding en niet in de werkelijkheid, wat laat zien hoe liefde vaak uitsluitend wordt gevoed door verlangen en niet wordt aangedreven door logica.
Hij spreekt over haar als een wispelturige, impulsieve en wispelturige heerser, die vaak net zo snel van gedachten verandert als ‘in een droom’, waarmee hij de onvoorspelbare en oncontroleerbare aard van liefde nog eens benadrukt. De passage maakt ook humoristische toespelingen op de fysieke aspecten van liefde, wat impliceert dat liefde bedwelmend, obsessief en zelfs pijnlijk kan zijn, zoals de "latger" die ze gebruikt om de duimen van geliefden te prikken.
Mercutio waarschuwt Romeo voor de kracht en illusies van liefde en laat zien hoe liefde mensen kan verteren en hen op irrationele en impulsieve manieren kan laten handelen. Het kan echter ook worden geïnterpreteerd als zijn commentaar op de irrationaliteit van liefde in het algemeen, waarin hij zijn gevoelens uitdrukt dat liefde in wezen wordt aangedreven door verlangen en fantasie, en niet door de rede.