Parris' benadering is gebaseerd op zijn angst en onwetendheid. Hij gelooft snel het ergste van Tituba en geeft haar geen kans om zichzelf te verdedigen. Hij ziet Tituba als een bedreiging en wil haar straffen voor haar vermeende misdaden. Hale daarentegen is meer ruimdenkend en medelevend. Hij luistert naar Tituba's verhaal en probeert te begrijpen waarom ze heeft gedaan waarvan ze wordt beschuldigd. Hij wil Tituba niet straffen, maar haar juist helpen de waarheid te vinden.
De aanpak van Parris is uiteindelijk schadelijk, omdat het ertoe leidt dat Tituba ten onrechte wordt beschuldigd van hekserij. Hale's aanpak is productiever, omdat het Tituba helpt haar verhaal te vertellen en de waarheid te vinden.