Hier zijn de belangrijkste kenmerken van een Shakespeare-sonnet:
1. Structuur :Een sonnet van Shakespeare bestaat uit 14 regels, verdeeld in vier kwatrijnen (strofes van vier regels) en een laatste rijmend couplet (strofe van twee regels).
2. Meter :De regels in een sonnet van Shakespeare zijn meestal geschreven in jambische pentameter, wat betekent dat elke regel uit tien lettergrepen bestaat met een consistent patroon van beklemtoonde en onbeklemtoonde lettergrepen.
3. Rijmschema :Het rijmschema van een Shakespeare-sonnet volgt het patroon ABAB CDCD EFEF GG. Dit patroon herhaalt zich in de vier kwatrijnen, en het laatste couplet rijmt op zichzelf (GG).
4. Taal en beeldmateriaal :Shakespeareaanse sonnetten staan bekend om hun rijke en uitgebreide taalgebruik, waarbij vaak literaire middelen worden gebruikt zoals metaforen, vergelijkingen, personificatie en alliteratie. De sonnetten onderzoeken vaak thema's als liefde, verlies, schoonheid, sterfelijkheid, tijd en de kracht van de taal zelf.
5. Verandering van toon of perspectief :Rond het tweede kwatrijn (regel 5) is er vaak een verschuiving in toon, perspectief of onderwerp. Deze verschuiving wordt vaak de "turn" of "volta" van het sonnet genoemd en introduceert gewoonlijk een nieuw idee, inzicht of resolutie die verband houdt met het centrale thema van het sonnet.
6. Koppel :Het laatste rijmende couplet biedt een afsluitende gedachte, reflectie of oplossing voor de thema's en ideeën die in het sonnet worden gepresenteerd.
De sonnetten van Shakespeare worden algemeen beschouwd als enkele van de grootste voorbeelden van poëzie in de Engelse literatuur en worden bewonderd vanwege hun kunstenaarschap, emotionele diepgang en diepgaande verkenning van universele menselijke ervaringen.