Brutus' toespraak:
- Aanvankelijk luisteren de plebejers met enige bezorgdheid en ongeloof naar de toespraak van Brutus, terwijl hij de moord op Caesar probeert te rechtvaardigen.
- Terwijl Brutus zijn redenen presenteert, beginnen ze er beter op te letten, beïnvloed door zijn logische en emotionele oproepen.
- Brutus benadrukt de ambitie van Caesar en het belang van het behoud van de republikeinse waarden van Rome, wat weerklank vindt bij sommige plebejers.
- Velen zijn overtuigd door de oprechtheid van Brutus en lijken overtuigd van zijn nobele bedoelingen, waarbij ze steun en respect voor hem tonen.
Antonius' toespraak:
- Antony begint met een beroep te doen op de emoties van de plebejers en toont hen Caesars bloedige mantel en wonden. Dit roept een heftige reactie op, waardoor hun sympathie en woede worden aangewakkerd.
- Hij leest strategisch het testament van Caesar en onthult zijn genereuze plannen voor het volk, wat hun emoties en wrok jegens Brutus en de andere samenzweerders verder aanwakkert.
- Antony's welsprekendheid en manipulatie van de menigte beïnvloeden de plebejers, waardoor hun aanvankelijke steun voor Brutus verandert in twijfel en woede jegens hem en de samenzweerders.
Samenvattend verschuiven de reacties van de plebejers van aanvankelijke steun voor Brutus naar intense steun voor Antony terwijl de twee hun toespraken houden. De logische en emotionele oproepen van Brutus overtuigen aanvankelijk velen, maar Antony's emotionele manipulatie en het vaardige gebruik van die van Caesar zullen de menigte beïnvloeden, waardoor ze uiteindelijk gerechtigheid zullen eisen voor de dood van Caesar.