Politieke invloed:
Er wordt afgeschilderd dat de gewone mensen een zekere mate van politieke macht hebben. Ze nemen actief deel aan de politieke gebeurtenissen die zich in Rome afspelen, met name rond de opkomst en ondergang van Caesar. Hun steun en gunst zijn essentieel voor elke politicus die op zoek is naar macht. Dit weerspiegelt de betekenis van het gewone volk in het Romeinse politieke systeem.
Mob-mentaliteit:
Een opvallend kenmerk van de weergave van de gewone mensen is het element van de maffiamentaliteit. Ze vertonen emotionele reacties, reageren impulsief op toespraken en gebeurtenissen en laten zich gemakkelijk beïnvloeden door krachtige retoriek. Dit aspect weerspiegelt de realiteit van hoe grote groepen kunnen worden beïnvloed door overtuigende individuen, wat bijdraagt aan het dynamische karakter van de Romeinse politiek.
Economische tegenslagen:
Er wordt ook afgeschilderd dat de gewone bevolking wordt geconfronteerd met economische ontberingen en ongelijkheid. Ze klagen over hun levensomstandigheden, uiten hun zorgen over hun families en uiten zelfs hun ontevredenheid over de heersende klasse. Dit weerspiegelt de sociale en economische realiteit van de Romeinse samenleving, waar een substantieel deel van de bevolking worstelde met armoede en beperkte kansen.
Toewijding aan Caesar:
Het gewone volk toont aanvankelijk oprechte toewijding aan Caesar. Ze bewonderen zijn militaire prestaties en zien hem als een beschermer van hun belangen. Dit illustreert de bewondering en invloed die bepaalde leiders op de Romeinse bevolking konden hebben, en demonstreert de complexiteit van macht en loyaliteit in de antieke wereld.
Beïnvloed door oratorium:
De weergave van de gewone mensen onderstreept de impact van welsprekende en overtuigende toespraken op hun beslissingen en emoties. Brutus en Marcus Antonius gebruiken allebei retoriek om de menigte te beïnvloeden, waarbij ze de cruciale rol benadrukken van bekwaam spreken in het openbaar bij het vormgeven van de publieke opinie en het sturen van de gang van zaken.
Hoewel de afbeelding van het gewone volk bepaalde eigenschappen en collectief gedrag benadrukt voor dramatische doeleinden, sluit het aan bij historische verhalen over de betrokkenheid en invloed van het gewone volk in de Romeinse politiek. Het stuk beeldt de gewone mensen af als essentiële deelnemers aan het vormgeven van het politieke landschap, ook al worden hun acties beïnvloed door emoties, loyaliteit en overtuigend taalgebruik.