Het nummer begint met een zacht en zacht gefluister, dat de stille, interne strijd van de zanger vertegenwoordigt. Dit gefluister verandert vervolgens in een schreeuw, naarmate de emoties van de zanger intenser en overweldigender worden. Door het hele nummer heen drukt de zanger hun gevoelens uit dat ze vastzitten op een donkere plek en moeite hebben om een uitweg te vinden.
In het refrein roept de zanger uit:'Ik ben verdwaald in een zee van ruis/Ik kan mijn weg niet vinden/Ik verdrink in een poel van stemmen/En het lijkt erop dat ik niet kan blijven drijven. " Dit vertegenwoordigt het gevoel van de zanger dat hij overweldigd wordt door zijn negatieve emoties en niet kan ontsnappen.
De brug van het lied geeft een sprankje hoop, terwijl de zanger zingt:"Maar er is een gefluister in de nacht/Een stem die me roept/Een licht in de duisternis/Dat leidt me naar huis." Dit vertegenwoordigt de zanger die een kleine bron van hoop vindt die hen helpt te blijven vechten.
Het nummer eindigt met de zanger die de zin herhaalt:"Ik zal erboven uitstijgen / ik zal overwinnen." Dit vertegenwoordigt de vastberadenheid van de zanger om zich te bevrijden van hun depressie en een manier te vinden om hun worstelingen te overwinnen.
Over het geheel genomen is "Whisper And A Clamour" een krachtig en ontroerend nummer over de strijd om los te komen van een depressie. Het nummer vangt de rauwe emoties van deze ervaring en biedt hoop voor degenen die het moeilijk hebben.